
Analiza płynności finansowej to jedna z metod pozwalających inwestorowi określić opłacalność lokowania kapitału w akcje danego przedsiębiorstwa. Żeby ją przeprowadzić, można się posłużyć wskaźnikiem płynności bieżącej – Current Ratio. Co to za miernik, o czym informuje i jak go używać?
Czym jest Current Ratio?
Current Ratio to podstawowy wskaźnik wykorzystywany w analizie płynności przedsiębiorstwa. Informuje on o tym, jakie możliwości do spłacenia bieżących zobowiązań ma firma. Czasem określany jest również mianem miernika płynności krótkoterminowej firmy. Current Ratio oblicza się, dzieląc aktualną wartość aktywów obrotowych, które obejmują gotówkę i jej ekwiwalenty, należności, zapasy oraz inwestycje krótkoterminowe, przez zobowiązania bieżące (czyli zobowiązania wymagalne w terminie do 12 miesięcy z tytułu usług, dostaw, pożyczek, kredytów i innych)..
Jeżeli wskaźnik wynosi około 2, co oznacza, że wartość aktywów obrotowych dwukrotnie przewyższa zobowiązania krótkoterminowe, przyjmuje się, iż spółka jest płynna i nie ma problemów ze spłatą bieżących zobowiązań. Gdy zaś wskaźnik przyjmuje wartości poniżej 1, wówczas zobowiązania krótkoterminowe przekraczają aktywa obrotowe. W takim przypadku przedsiębiorstwo może mieć problemy z regulowaniem bieżących zobowiązań. Konsekwencją tego może być nawet bankructwo. Wartość poniżej 1 jest szczególnie niebezpieczna w przypadku spółek produkcyjnych i handlowych, które utrzymują duże zapasy.
Żeby uzyskać pełny obraz płynności przedsiębiorstwa, nie wystarczy jedynie obliczyć wartość wskaźnika. Należy ją zestawić z danymi historycznymi. Jeśli tendencja jest wzrostowa, świadczy to o polepszającej się kondycji spółki. W takim przypadku uznaje się, że przedsiębiorstwo dobrze wykorzystuje majątek obrotowy, który znajduje się w jego posiadaniu.
Po co stosować Current Ratio?
Current Ratio warto stosować przed podjęciem decyzji o zainwestowaniu w akcje danej spółki celem porównania jej płynności finansowej na tle innych przedsiębiorstw z sektora. Jeśli wartość wskaźnika dla danej spółki odbiega znacznie na niekorzyść od wartości osiąganych przez inne firmy z branży, wówczas lepiej zrezygnować z zakupu jej akcji. To ważne, by nie należy rezygnować z interpretacji wskaźnika w kontekście całej branży. Sektory charakteryzujące się największą płynnością to:
- branża informatyczna,
- rynek kapitałowy,
- przemysł spożywczy.
Z kolei za najsłabsze pod tym względem uznaje się branże:
- finansów,
- telekomunikacji,
- przemysłu farmaceutycznego.
W przypadku branży deweloperskiej zamiast wskaźnika Current Ratio można stosować Quick Ratio – Wskaźnik Szybkiej Płynności. W odróżnieniu od Current Ratio nie uwzględnia on w aktywach zapasów spółki. Optymalna wartość tego wskaźnika powinna być wyższa lub równa 1,0. W tym przypadku nie tylko niska, ale i wysoka wartość jest niekorzystna. Pierwsza oznacza utratę płynności finansowej, druga zaś – brak nowych inwestycji w firmie.
Current Ratio wykorzystywany jest również przez osoby zarządzające firmą. Jest istotny także dla instytucji finansowych. To właśnie na jego podstawie banki podejmują decyzję odnośnie udzielenia spółce wsparcia finansowego.
Analiza płynności finansowej – inne wskaźniki
Oprócz Current Ratio i Quick Ratio do analizy płynności finansowej stosować można jeszcze inne wskaźniki. Jednym z nich jest wskaźnik wypłacalności gotówkowej. Służy on do określania wypłacalności przedsiębiorstwa w bardzo krótkim okresie. Oblicza się go, dzieląc środki pieniężne i inne aktywa pieniężne przez zobowiązania bieżące. Pokazuje on, jaką część swoich zobowiązań, przedsiębiorstwo jest w stanie pokryć aktywami o najwyższym stopniu płynności. Innymi słowy, jaką część zobowiązań spółka jest w stanie spłacić bezzwłocznie. Przyjmuje się, że optymalna wartość tego wskaźnika wynosi 0,2.
Wszystkie wyżej wymienione wskaźniki doskonale obrazują strukturę aktywów obrotowych w kontekście płynności i zdolności firmy do regulowania swoich zobowiązań. Dodatkowo jednak można się posłużyć miernikiem kapitału pracującego. Oblicza się go, odejmując zobowiązania bieżące od aktywów obrotowych. Wskaźnik ten powinien przyjmować wartości dodatnie, co oznacza, że spółka może utrzymać ciągłość ruchu okrężnego całego kapitału. Zbyt wysoka jego wartość powinna być jednak alarmująca. Oznacza bowiem, że podmiot ma zbyt dużo aktywów obrotowych, a to za sprawą zbyt wysokich zapasów, nadmiernej ilości środków pieniężnych czy też trudno ściągalnych należności.